Eerste hulp bij verkiezingen

Hans is afgevaardigde van Rode Kruis-Vlaanderen bij het Burundese Rode Kruis en volgt onze projecten op rond Eerste Hulp, water en sanitatie en re-integratie van vluchtelingen.

Vanaf mei 2015 kan de Burundese bevolking zijn stem laten horen in de lokale, parlementaire en presidentiële verkiezingen. In een land dat nog steeds worstelt met de gevolgen van de burgeroorlog die eindigde in 1999 zijn verkiezingen altijd net iets spannender dan in België.

Het Burundese Rode Kruis zit ondertussen niet stil. In februari stelde het zijn ‘Verkiezingsrampenplan’ voor aan ambassadeurs, ministeries, VN-agentschappen en leden van de Rode Kruisbeweging. Tijdens de bijeenkomst zette het Rode Kruis zijn basisprincipes ‘neutraliteit’ en ‘onpartijdigheid’ nog eens goed in de verf.

Grote opkomst van ambassades, ministeries, VN-agentschappen en de Rode Kruisbeweging

Neutraliteit, dat betekent dat wij als Rode Kruis nooit politieke of religieuze standpunten zullen innemen. Onpartijdigheid, dat zegt dat we hulp verlenen aan iedereen die het nodig heeft– ongeacht voor welke partij ze stemmen of wie ze zijn.

En het plan? Dat bestaat uit drie fases: voor, tijdens en na de verkiezingen. In de eerste fase zet het Burundese Rode Kruis in op het voorkomen van geweld. Het wil de komende maanden mensen op verschillende niveaus (van parlementairen over politie tot Rode Kruisvrijwilligers) sensibiliseren rond de principes van het geweldloos oplossen van conflicten.

Anselme Katiyunguriza, Secretaris-Generaal van het Burundese Rode Kruis, spreekt pers toe over de voorbereidingen van de organisatie in de aanloop naar de verkiezingen.

In geval het fout gaat, zal het Rode Kruis eerste hulp verlenen aan de slachtoffers. Een veilige toegang voor de hulpverleners tot de slachtoffers is heel belangrijk. Dat benadrukte het Burundese Rode Kruis een paar keer tijdens de bijeenkomst.

Als landenverantwoordelijke voor Rode Kruis-Vlaanderen in Burundi volg ik de situatie op de voet. Ook ik heb mijn plan: water, veel cornflakes en een zak rijst in de garage. De satelliettelefoon werd nogmaals getest.

En nu hopen we op het ideale scenario: dat we dit plan helemaal niet nodig zullen hebben!

Namibië kiest

Joris volgt onze Rode Kruisprojecten op in Namibië en Malawi. Hij verblijft sinds juni in Windhoek, de hoofdstad van Namibië.

Er waren geen duizenden affiches die het straatbeeld domineerden, geen rivaliserende plakteams die elkaar ei zo na te lijf gingen of kranten wiens extra verkiezingskaternen de telefoonboeknormen overschreden. Toch organiseerde Namibië wel degelijk verkiezingen eind november. De bevolking trok op vrijdag 28 november naar de stembus om een nieuwe president te kiezen. Voor de zesde keer in hun 24 jaar onafhankelijkheid.

Lange wachtrijen en veel mensen op de been tijdens de verkiezingsdag.

Echt spannend waren de verkiezingen nu ook moeilijk te noemen. Net als in Zuid-Afrika is het politieke toneel gedomineerd door de partij die jarenlang vocht tegen het apartheidsregime: de South-West Africa People’s Organisation (SWAPO). De vraag was niet wie zou winnen, maar wel met hoeveel marge ze zouden winnen.

Spannend of niet: het Namibische Rode Kruis was er klaar voor en had zijn eerstehulpnetwerk opgetrommeld. Niet dat men veel opstootjes verwachtte, maar wel omdat zo’n verkiezingsdag een massa-evenement is. De lange wachtrijen in de blakerende zon voor stembureaus maakten dat ongemakken als barstende hoofdpijn of appelflauwtes iets vaker voorkwamen dan op een gewone vrijdag.

Het Rode Kruis verdeelde onder andere water.

In overleg met de electorale commissie werden voor elk van de 9 regio’s drie stembureaus geselecteerd waar het meest aantal stemmers verwacht werden. Zo’n 130 vrijwilligers van het Namibische Rode Kruis verdeelden water en verleende eerste hulp waar nodig.

En SWAPO, die regeerde rustig voort. Hage Geingob werd door 87% van de kiezers gekozen tot de nieuwe president van Namibië.