Liesbeth werkt meestal op de hoofdzetel van het Rode Kruis in Mechelen. In december was ze evenwel enkele dagen in Nepal waar ze didactische ondersteuning gaf aan Nepalese collega’s.
“Mo feri anchou” (I’ll be back): dat is wat ik zei tijdens mijn afscheidsspeech in juni. Toen was ik in Nepal om het project ‘Didactiek in het Zuiden’ op te starten bij het Nepalese Rode Kruis. Drie weken lang maakte ik deel uit het van team van stafmedewerkers Eerste hulp en vrijwillige eerstehulplesgevers die nieuwe trainers opleiden. Een prachtige ervaring!
De eerstehulpopleidingen in Nepal zijn al erg sterk en het was fijn te kunnen meewerken aan de verbetering ervan. Tijdens mijn verblijf in juni werkte ik onder andere drie dagen met mastertrainers. Dat zijn lesgevers die andere lesgevers kunnen opleiden.
Ik gaf hen enkele tips over hoe je volwassenen kan laten leren:
- maak het actief
- zorg voor een motiverende sfeer
- varieer in je aanpak en je materialen
- werk gestructureerd
Om de lesgeversopleiding te verbeteren probeerden we dingen uit en discussieerden er dan over.
Groepsfoto met de mastertrainers, Liesbeth is de tweede van rechtsonder.
En nu ben ik terug. Ik ben hier om samen met de mastertrainers het project af te ronden. We schrijven een handleiding ‘Didactiek voor mastertrainers’. Die zal niet alleen voor de eerstehulpopleidingen gebruikt worden, maar ook voor de andere lesgeversopleidingen. De inzichten die ik nu opdoe, breng ik bovendien mee naar België.
Wat een fijn weerzien was het! En hoe vlot gaan de discussies nu: we staan echt op dezelfde lijn. We willen hetzelfde: nog betere eerstehulpopleidingen, op maat van de diversiteit aan deelnemers in een land als Nepal. Ik kijk uit naar het resultaat!
Rode Kruis-Vlaanderen gaat internationaal 