Pascal is al jarenlang vrijwilliger bij Rode Kruis-Vlaanderen. Hij is onder andere actief bij de hulpdienst en internationale samenwerking. In februari werkte hij mee aan de Frits Kalshovencompetitie.
Wist je dat het Rode Kruis zowel in oorlogs- als in vredestijd bouwt aan het respect voor het internationaal humanitair recht? Het internationaal humanitair recht is een verzameling regels die gelden in oorlogstijd.
Deze regels beschermen mensen die niet (langer) deelnemen aan het conflict – denk maar aan burgers of krijgsgevangenen – en beperkt de middelen en methoden van oorlogsvoering – bijvoorbeeld door clusterbommen of landmijnen te verbieden.
Een van de doelgroepen die we daarvoor benaderen zijn studenten aan de faculteit Rechten. Samen met het Nederlandse Rode Kruis organiseren we daarvoor elk jaar de Frits Kalshovencompetitie in Den Haag.
De studenten worden een week lang ondergedompeld in lezingen, rollenspelen en een heuse pleitwedstrijd over de regels en toepassing van het internationaal humanitair recht.
Elina legt de studenten het vuur aan de schenen. (c) Pascal Vervoort
Het is in de rollenspelen dat ik, een – nu ja – rol speel. Samen met mijn partner-in-crime Elina, een Finse Rode Kruisvrijwilligster die in Leiden studeert en gespecialiseerd is in het internationaal humanitair recht, onderwerp ik de studenten aan een radio-interview.
Via dit rollenspel testen we of de studenten de basisprincipes van het internationaal humanitair recht in begrijpbare – lees: niet juridische – taal kunnen uitleggen.
Simpel zegt u? Nou niet echt…
Als rasechte journalisten met het slechtst denkbare karakter ontvangen we de studenten, die als vertegenwoordigers van hun regering in onze radiostudio te gast zijn. De nodige informatie hebben ze vlak voordien ontvangen via enkele fictieve persberichten.
De studenten proberen zo goed mogelijk op de vragen te antwoorden (c) Ronald Falke
We beginnen het interview heel gemoedelijk, maar al snel brengen we hen met onze vragen in een lastig parket. De studenten komen in de verleiding om de ‘acties’ van hun land op een politiek/diplomatieke manier te verdedigen.
Bijvoorbeeld over het gebruik van clusterbommen door ‘hun’ leger waarbij enkele burgerdoelen geraakt zijn. Elina raakt op dreef. Hadden die burgers dan maar ergens anders moeten wonen? Eén van de gasten beseft waar we naartoe willen en herstelt zich… Signaal voor mij om hen even te onderbreken met breaking news…
Ik duw hen een telex onder de neus met nieuwe info: in een dorp bij het front hebben de bewoners een gewapende militie opgericht. Of ze daar even commentaar op willen geven…maar ga vooral verder met uw uitleg over de clusterbommen…
De reacties op dit soort onvoorziene ontwikkelingen zijn boeiend om te zien. Sommigen klampen meteen hun teamgenoten bij de arm om snel een gepast antwoord te vinden. Anderen proberen de lastige vragen te ontwijken… Maar dat is buiten Elina en mij gerekend natuurlijk, want wij hebben onze vragen al lang voorbereid.
Een half uur lang leggen we de studenten op deze manier op de rooster. Als we afronden zijn de meesten van hen zichtbaar opgelucht.
Pascal in actie. (c) Ronald Falke
Met gemengde gevoelens sluit ik het laatste interview af. Vermoeid na zo’n hele dag praten tegen gewiekste juristen in spe. Opgelucht omdat het allemaal goed verlopen is. Maar ook met een beetje spijt dat het afgelopen is. Want al bij al is dit ook gewoon leuk. Meewerken aan dit rollenspel is een unieke kans om mijn kennis over het internationaal humanitair recht een beetje in de praktijk te brengen.
En wie weet: misschien werkt één van mijn zogezegde radiogasten over een tijdje wel voor het Internationaal Strafhof… als aanklager of zelfs als rechter in een zaak tegen een oorlogsmisdadiger die clusterbommen heeft ingezet. Want voor de duidelijkheid: die wrede wapens zijn wel degelijk verboden…ook als ze precies gemikt zijn.
Meer weten over het internationaal humanitair recht? Neem dan een kijkje op deze website.
Rode Kruis-Vlaanderen gaat internationaal 